- Berichten
- 331
Gisteren voor de eerste keer een bcc gemaakt. Stond al een tijdje op de to-do lijst maar het was er nog niet van gekomen. Een lekker scharrelkippetje geregeld en in de chickenrub gezet volgens recept van Noskos. Omdat er plek genoeg is in de oven kwamen er nog wat vrienden kipfilets brengen om te roken en een stuk procureur. Leuk om te merken dat zij ook steeds enthousiaster worden.
Eerste anderhalf uur op 120 graden. Gerookt met maple, wat ik onlangs van een bevriende meubelmaker had gekregen en wat kersenhout voor de kleur. Ik wilde, zodra de kipfilets klaar waren, het laatste half uur tot een uur op hoge temperatuur stoken om het huidje van de kip wat knapperiger te krijgen. Was eigenlijk bang dat het erg lastig ging worden de ketel naar 220 graden te krijgen maar met een flink vuur eronder vloog hij omhoog naar 230 graden dus dat viel alles mee. Werd nog even spannend omdat toen de kip bijna klaar was ook de finale van Milaan-San Remo begon maar met een beetje multitasken lukte het
.
Kippie kreeg een mooi kleurtje en uiteindelijk bij 76 graden in de borst eraf gehaald en een half uurtje laten rusten onder de folie. Daarna was het velletje weer zacht dus dat was achteraf niet zo heel slim. Het velletje hebben we uiteindelijk ook niet opgegeten. Nog een paar foto’s dan maar.
Eerste anderhalf uur op 120 graden. Gerookt met maple, wat ik onlangs van een bevriende meubelmaker had gekregen en wat kersenhout voor de kleur. Ik wilde, zodra de kipfilets klaar waren, het laatste half uur tot een uur op hoge temperatuur stoken om het huidje van de kip wat knapperiger te krijgen. Was eigenlijk bang dat het erg lastig ging worden de ketel naar 220 graden te krijgen maar met een flink vuur eronder vloog hij omhoog naar 230 graden dus dat viel alles mee. Werd nog even spannend omdat toen de kip bijna klaar was ook de finale van Milaan-San Remo begon maar met een beetje multitasken lukte het

Kippie kreeg een mooi kleurtje en uiteindelijk bij 76 graden in de borst eraf gehaald en een half uurtje laten rusten onder de folie. Daarna was het velletje weer zacht dus dat was achteraf niet zo heel slim. Het velletje hebben we uiteindelijk ook niet opgegeten. Nog een paar foto’s dan maar.