- Berichten
- 1.184
Tijdens onze vakantie naar Zuid-Frankrijk, waar we gisteren van teruggekomen zijn, is er genoeg nagedacht over de fotowedstrijd van deze maand: de hoeveelheid energie die ik besteed heb aan het nadenken over de opdracht was zeker niet 'less is more' 
Over het algemeen maak ik nou eenmaal graag recepten waar 'more' meer aanwezig is dan 'less': meer (exotische) ingrediënten, meer stappen om te volgen, meer om je buik mee te vullen!
Nadat ik al dagen bezig was met fantaseren over hoe ik iets passends kon bereiden, kwam Wendy na 2 tellen: "Waarom niet 'gewoon' Steak vanLoetje Marc!" Wie kent het niet? Een stuk steak met niets meer dan vleesjus en een paar sneetjes wit brood. Geen poespas, maar een overheerlijk stuk goed vlees met heerlijke jus.
Loetje gebruikt volgens mij altijd ossenhaas, maar wij hadden nog wat lekkere stukjes Diamanthaas liggen, een stukje vlees waar wij beiden enorm van gecharmeerd zijn. Vooral Wendy, die niet zo van vet marmering in vlees houdt, doe ik daar een enorm plezier mee.
Als je een beetje zoekt op internet kom je wel wat recepten tegen voor Steak van Loetje. Of ze authentiek zijn? Geen idee.. Maar de rode draad in de meesten is wel het gebruik van Blue-Band. Omdat ik toch iets meer dan alleen Blue Band als Jus wilde heb ik er een potje Runderfond bij gekocht.
Een enorme hoeveelheid Blue Band mocht in de skillet terwijl de Q aan het opwarmen was naar ~ 200 graden
Eenmaal opgewarmd kon de skillet met boter op de Q. Met de boter die grotendeels gesmolten was konden de 2 stukjes Diamanthaas er bij.
Nadat het vlees aan alle kanten mooi gekleurd was en de temperatuur rond de 48 graden lag, heb ik het vlees verwijderd en de gesneden ui wat gebakken en fond toegevoegd.
Het vlees heeft enkele minuten gerust en de jus smaakte lekker na wat peper en zout; het was tijd om aan te vallen!
Ik vond het knap lastig om de verleiding te weerstaan om de jus nog complexer van smaak te maken, maar desondanks was het resultaat erg lekker. Volgende maand kan ik hopelijk gewoon weer losgaan en langere verslagen schrijven.. want ook hier geldt.. less is more, toch?!
Over het algemeen maak ik nou eenmaal graag recepten waar 'more' meer aanwezig is dan 'less': meer (exotische) ingrediënten, meer stappen om te volgen, meer om je buik mee te vullen!Nadat ik al dagen bezig was met fantaseren over hoe ik iets passends kon bereiden, kwam Wendy na 2 tellen: "Waarom niet 'gewoon' Steak van
Loetje gebruikt volgens mij altijd ossenhaas, maar wij hadden nog wat lekkere stukjes Diamanthaas liggen, een stukje vlees waar wij beiden enorm van gecharmeerd zijn. Vooral Wendy, die niet zo van vet marmering in vlees houdt, doe ik daar een enorm plezier mee.
Als je een beetje zoekt op internet kom je wel wat recepten tegen voor Steak van Loetje. Of ze authentiek zijn? Geen idee.. Maar de rode draad in de meesten is wel het gebruik van Blue-Band. Omdat ik toch iets meer dan alleen Blue Band als Jus wilde heb ik er een potje Runderfond bij gekocht.
Een enorme hoeveelheid Blue Band mocht in de skillet terwijl de Q aan het opwarmen was naar ~ 200 graden
Eenmaal opgewarmd kon de skillet met boter op de Q. Met de boter die grotendeels gesmolten was konden de 2 stukjes Diamanthaas er bij.
Nadat het vlees aan alle kanten mooi gekleurd was en de temperatuur rond de 48 graden lag, heb ik het vlees verwijderd en de gesneden ui wat gebakken en fond toegevoegd.
Het vlees heeft enkele minuten gerust en de jus smaakte lekker na wat peper en zout; het was tijd om aan te vallen!
Ik vond het knap lastig om de verleiding te weerstaan om de jus nog complexer van smaak te maken, maar desondanks was het resultaat erg lekker. Volgende maand kan ik hopelijk gewoon weer losgaan en langere verslagen schrijven.. want ook hier geldt.. less is more, toch?!
