Na 35 dagen in de vacu?mzak te hebben gerijpt, was het vandaag dan eindelijk zo ver; we gaan de Dry Aged Ribeye uitpakken!
Na de verpakking te hebben verwijderd schrok ik een beetje van de dikke, harde korst; die voelde aan als hard plastic.
Ik begrijp nu ook waarom Dry Aged Steak zo duur is als je het kant & klaar koopt; je moet namelijk ?cht een aanzienlijke hoeveelheid van het vlees wegsnijden, aangezien de korst behoorlijk dik is!
Ik heb de Ribeye vervolgens "revearsed sear" bereid; eerst low&slow gerookt tot een kerntemperatuur van 40 C. , en daarna even boven het vuur op het gietijzeren rooster, tot een kerntemperatuur van 48 C.
Ik had zelf nog nooit Dry Aged Steak gegeten, dus wist ook niet wat te verwachten. Normaal eet ik mijn steak "Blue" dus ik ben gewend aan een bloederige toestand op mijn bord. Omdat Dit vlees veel minder vocht bevat, is dat hier natuurlijk niet het geval.
De smaak is heel complex, een beetje zoetig, maar erg lekker!
Wat mij betreft is het experiment geslaagd, al ga ik het volgende keer wel iets anders doen; een groter stuk vlees van minimaal anderhalf tot 2 kilo. En het vlees moet meer "gemarmerd" zijn. Ik denk aan een dikke Tomahawk Steak van een goed rund.
Als het zo ver is, dan houd ik jullie natuurlijk op de hoogte! ;-)