- Berichten
- 516
Bij het thema van de fotowedstijd deze maand moest ik eigenlijk meteen denken aan een beef wellington. Lekker fancy en mooi om te zien... als het lukt...
Dat gezegd hebbende, ik hou wel van een (culinaire) uitdaging en al snel ontstond het idee om een wellington te maken met vis. Het internet staat vol met zalm in bladerdeeg recepten, vaak met roomkaas oid. Best lekker natuurlijk, maar mij niet uitdagend genoeg.
Ik besloot een recept wat ik een tijdje geleden bij een japans dinertje als voorgerecht serveerde, te combineren met mijn wellington. Een vismozaiek als vulling.
Laten we beginnen.
Ik had een simpele pangasiusfilet liggen die ik in repen gesneden heb. Elk reepje heb ik vervolgens door een mengsel van furikake met wat peterselie (poeder - alles eerst even door de spicegrinder gehaald) en een klein beetje zout gerold. Deze repen stapel je op en rol je strak in een dubbele laag huishoudfolie. Dat pakketje gaat een paar uur de koelkast in om lekker aan elkaar vast te plakken. Normaal gesproken gaat na die paar uur het hele pakketje in de sous vide, maar dat is vloeken in deze kerk. Dit keer dus niet.
Na een paar uur opstijven heb ik het mozaiek in een vel nori gerold en daarna weer terug in de koeling gestopt.
Voor de kleur in de wellington maakte ik een farce van spinazie en pangasiusfilet. op smaak gebracht met shio koji, togarashi (thanks voor de tip @Ewald ), paddestoelenpoeder (gedroogde paddestoelen van de toko, door de spicegrinder) en wat msg. Umami galore!
Om het bladerdeeg straks niet helemaal vochtig te laten worden bakte ik dunne pannenkoekjes. bloem, dashi en ei als beslag.
Daar heb ik de farce op gesmeerd, de in nori gewikkelde vismozaiek in gerold en dat hele ding weer ingepakt in bladerdeeg.
Ik heb geen fancy roller om mooie netjes van bladerdeeg te maken, dus gewoon met een scherp mesje wat versiering gesneden. Voor dat rustieke geheel he!
De BBQ had ik na het bakken van de spinazie omgebouwd naar een pizza setup, de platesetter onderin, en dan op de kop mn devide&conquer rack er bovenop, daar de pizzasteen op zodat er zo veel mogelijk bovenwarmte op de wellington komt.
Wellington op een bakpapiertje op de steen, halverwege even stiekem spieken hoe 't gaat en na zo'n 35 minuten was het geheel mooi op kleur.
Nog even een foto'tje voor jullie allemaal en dan hup, aanvalluh!
Voor een eerste wellington van de bbq ben ik niet ontevreden. De smaak is hemels, de korst is lekker knapperig etc. dus wat dat betreft een geslaagd experiment. Ik vind het alleen jammer dat het mozaiek niet meer zo duidelijk is als wanneer t pakketje uit een sous vide komt, alle sappen en kruiden hebben door de verdere bereiding natuurlijk wat meer tijd om door elkaar te lopen, dus of er wat aan te doen is, I dont know.
bedankt voor uw aandacht en eet smakelijk!
Dat gezegd hebbende, ik hou wel van een (culinaire) uitdaging en al snel ontstond het idee om een wellington te maken met vis. Het internet staat vol met zalm in bladerdeeg recepten, vaak met roomkaas oid. Best lekker natuurlijk, maar mij niet uitdagend genoeg.
Ik besloot een recept wat ik een tijdje geleden bij een japans dinertje als voorgerecht serveerde, te combineren met mijn wellington. Een vismozaiek als vulling.
Laten we beginnen.
Ik had een simpele pangasiusfilet liggen die ik in repen gesneden heb. Elk reepje heb ik vervolgens door een mengsel van furikake met wat peterselie (poeder - alles eerst even door de spicegrinder gehaald) en een klein beetje zout gerold. Deze repen stapel je op en rol je strak in een dubbele laag huishoudfolie. Dat pakketje gaat een paar uur de koelkast in om lekker aan elkaar vast te plakken. Normaal gesproken gaat na die paar uur het hele pakketje in de sous vide, maar dat is vloeken in deze kerk. Dit keer dus niet.
Na een paar uur opstijven heb ik het mozaiek in een vel nori gerold en daarna weer terug in de koeling gestopt.
Voor de kleur in de wellington maakte ik een farce van spinazie en pangasiusfilet. op smaak gebracht met shio koji, togarashi (thanks voor de tip @Ewald ), paddestoelenpoeder (gedroogde paddestoelen van de toko, door de spicegrinder) en wat msg. Umami galore!
Om het bladerdeeg straks niet helemaal vochtig te laten worden bakte ik dunne pannenkoekjes. bloem, dashi en ei als beslag.
Daar heb ik de farce op gesmeerd, de in nori gewikkelde vismozaiek in gerold en dat hele ding weer ingepakt in bladerdeeg.
Ik heb geen fancy roller om mooie netjes van bladerdeeg te maken, dus gewoon met een scherp mesje wat versiering gesneden. Voor dat rustieke geheel he!
De BBQ had ik na het bakken van de spinazie omgebouwd naar een pizza setup, de platesetter onderin, en dan op de kop mn devide&conquer rack er bovenop, daar de pizzasteen op zodat er zo veel mogelijk bovenwarmte op de wellington komt.
Wellington op een bakpapiertje op de steen, halverwege even stiekem spieken hoe 't gaat en na zo'n 35 minuten was het geheel mooi op kleur.
Nog even een foto'tje voor jullie allemaal en dan hup, aanvalluh!
Voor een eerste wellington van de bbq ben ik niet ontevreden. De smaak is hemels, de korst is lekker knapperig etc. dus wat dat betreft een geslaagd experiment. Ik vind het alleen jammer dat het mozaiek niet meer zo duidelijk is als wanneer t pakketje uit een sous vide komt, alle sappen en kruiden hebben door de verdere bereiding natuurlijk wat meer tijd om door elkaar te lopen, dus of er wat aan te doen is, I dont know.
bedankt voor uw aandacht en eet smakelijk!
) zou stik jalours op je zijn. 
gerecht wat ik heel graag zou willen proeven, mijn complimenten.
