- Berichten
- 537
Ik heb inmiddels al een aantal pogingen ondernomen om spare rib low&slow te bereiden op de kneut. Helaas waren deze steeds niet zo'n succes. En dat is nog een understatement. Ik had bepaald niet het gevoel van 'wauw wat zijn ze lekker en ik koop ze nooit meer in een restaurant'.
Gisteren toch maar weer een poging gedaan. Iedereen is er immers zo enthousiast over. Omdat ik ze telkens taai of droog vond heb ik de 3-2-1 methode, na veel lezen, teruggebracht naar 2-1,5-0,5.
Afijn de sparerib in de rub gezet, de kneut aangestoken en de temperatuur naar ongeveer 110-120 graden gebracht. Vervolgens de rib op de bbq gelegd.
Na 2 uur heb ik de sparerib ingepakt in folie en weer teruggelegd. Helaas hier geen foto van gemaakt.
Na 1,5 in de folie de rib uitgepakt, ingesmeerd met bbq saus en weer teruggelegd voor de laatste fase.
Na een half uurtje tenslotte de rib eraf gehaald en op het bordje geserveerd.
En verrassing. Het smaakte voor het eerst gewoon goed
Het was weliswaar niet fall-of-the-bone wat ik eigenlijk voor ogen had. Maar de rib was sappig en bijzonder smaakvol. Een lekkere rooksmaak ook. Eigenlijk misschien nog wel beter dan fall-of-the-bone omdat er wel een bite was maar ook veel sappigheid (dat laatste ontbrak tot dusver).
In tegenstelling tot de vorige run met de slow 'n sear bleef de temperatuur deze keer mooi stabiel. Ik denk toch dat het de vorige keer de harde wind geweest is, die zorgde voor de schommelingen.
Al met al mag ik mezelf dan eindelijk rekenen tot het grote gezelschap dat een fatsoenlijke sparerib kan produceren B-)
Gisteren toch maar weer een poging gedaan. Iedereen is er immers zo enthousiast over. Omdat ik ze telkens taai of droog vond heb ik de 3-2-1 methode, na veel lezen, teruggebracht naar 2-1,5-0,5.
Afijn de sparerib in de rub gezet, de kneut aangestoken en de temperatuur naar ongeveer 110-120 graden gebracht. Vervolgens de rib op de bbq gelegd.
Na 2 uur heb ik de sparerib ingepakt in folie en weer teruggelegd. Helaas hier geen foto van gemaakt.
Na 1,5 in de folie de rib uitgepakt, ingesmeerd met bbq saus en weer teruggelegd voor de laatste fase.
Na een half uurtje tenslotte de rib eraf gehaald en op het bordje geserveerd.
En verrassing. Het smaakte voor het eerst gewoon goed
Het was weliswaar niet fall-of-the-bone wat ik eigenlijk voor ogen had. Maar de rib was sappig en bijzonder smaakvol. Een lekkere rooksmaak ook. Eigenlijk misschien nog wel beter dan fall-of-the-bone omdat er wel een bite was maar ook veel sappigheid (dat laatste ontbrak tot dusver).In tegenstelling tot de vorige run met de slow 'n sear bleef de temperatuur deze keer mooi stabiel. Ik denk toch dat het de vorige keer de harde wind geweest is, die zorgde voor de schommelingen.
Al met al mag ik mezelf dan eindelijk rekenen tot het grote gezelschap dat een fatsoenlijke sparerib kan produceren B-)
