- Berichten
- 13
Gisteren op tijd opgestaan om Black Angus Short Ribs klaar te maken op de Kamado. Achteraf gezien had ik nog een uurtje eerder op moeten staan. Het had allemaal iets eerder klaar mogen zijn.
Ik heb online 1300 gram Black Angus Short Ribs besteld en deze kwamen vrijdag bevroren binnen. Heb ze in de koelkast gelegd om de eerste kou eruit te laten trekken.
Op zaterdag heb ik het vlees uit de verpakking gehaald en voorbereid. Vlies aan de zijde van het bot verwijderd en ook het zilverkleurige vlies op het vlees. Daarnaast wat overtollig vet weggesneden om vervolgens de rits te voorzien van rub. Rub was een beetje uit de losse pols: zout, peper, chilivlokken, gerookt paprika poeder en knoflookpoeder. De ribs goed ingewreven, ingepakt in vershoudfolie en terug in de koelkast.
Zondagochtend de ribs uit de koelkast gehaald en op tijd de Kamado Joe aangestoken. Temperatuur op 110 graden indirect met een lekbak waar ik een flesje bier in heb leeggegoten. En zo konden de Ribs er iets voor 9 uur in de ochtend op gelegd worden.
Het lange wachten is begonnen. Na drie uur (12:00 uur) was de temperatuur opgelopen tot 61 graden, dat gaat hard denk je dan. Maar dat is niet zo. Om 15:00 uur (dus na 6 uur op het vuur) was de temperatuur 65 graden. Temperatuur van de Kamado Joe bleef netjes op temperatuur al moest ik wel steeds meer lucht geven om goed te blijven branden. Om half 6 heb ik wat nieuw houtskool toegevoegd omdat ik merkte dat het leven er wel uit was (temperatuur nog steeds goed). Ook meteen met de aspook de zuurstof toevoer wat schoon kunnen maken. Rond 18:00 uur zat de temperatuur van het vlees op 85 graden. Uiteindelijk was er nog een uurtje nodig want om 19:00 uur (dus na 10 uur op het vuur) was het vlees 93 graden en superzacht.
Tijd om het vlees eraf te halen en even tot rust te laten komen. In een schaal met losjes de alufolie en een scheutje runderbouillon neergezet. Handdoekje eroverheen. Ondertussen de hasselback aardappels klaargemaakt in de oven en haricots verts in een pannetje.
En toen kwam het grote moment: aansnijden en opdienen!
Wat een verrassing! Vorige week had ik wildzwijnrack gemaakt (geen foto's van), daar had ik meer van verwacht. Dit overtrof alle verwachtingen. Een aanrader voor iedereen met geduld.
Ik heb online 1300 gram Black Angus Short Ribs besteld en deze kwamen vrijdag bevroren binnen. Heb ze in de koelkast gelegd om de eerste kou eruit te laten trekken.
Op zaterdag heb ik het vlees uit de verpakking gehaald en voorbereid. Vlies aan de zijde van het bot verwijderd en ook het zilverkleurige vlies op het vlees. Daarnaast wat overtollig vet weggesneden om vervolgens de rits te voorzien van rub. Rub was een beetje uit de losse pols: zout, peper, chilivlokken, gerookt paprika poeder en knoflookpoeder. De ribs goed ingewreven, ingepakt in vershoudfolie en terug in de koelkast.
Zondagochtend de ribs uit de koelkast gehaald en op tijd de Kamado Joe aangestoken. Temperatuur op 110 graden indirect met een lekbak waar ik een flesje bier in heb leeggegoten. En zo konden de Ribs er iets voor 9 uur in de ochtend op gelegd worden.
Het lange wachten is begonnen. Na drie uur (12:00 uur) was de temperatuur opgelopen tot 61 graden, dat gaat hard denk je dan. Maar dat is niet zo. Om 15:00 uur (dus na 6 uur op het vuur) was de temperatuur 65 graden. Temperatuur van de Kamado Joe bleef netjes op temperatuur al moest ik wel steeds meer lucht geven om goed te blijven branden. Om half 6 heb ik wat nieuw houtskool toegevoegd omdat ik merkte dat het leven er wel uit was (temperatuur nog steeds goed). Ook meteen met de aspook de zuurstof toevoer wat schoon kunnen maken. Rond 18:00 uur zat de temperatuur van het vlees op 85 graden. Uiteindelijk was er nog een uurtje nodig want om 19:00 uur (dus na 10 uur op het vuur) was het vlees 93 graden en superzacht.
Tijd om het vlees eraf te halen en even tot rust te laten komen. In een schaal met losjes de alufolie en een scheutje runderbouillon neergezet. Handdoekje eroverheen. Ondertussen de hasselback aardappels klaargemaakt in de oven en haricots verts in een pannetje.
En toen kwam het grote moment: aansnijden en opdienen!
Wat een verrassing! Vorige week had ik wildzwijnrack gemaakt (geen foto's van), daar had ik meer van verwacht. Dit overtrof alle verwachtingen. Een aanrader voor iedereen met geduld.
we zijn natuurlijk een BBQ genootschap
