- Berichten
- 547
Op een druilerige doordeweekse dag besluit ik mijn prinsesje eens te vragen wat volgens haar nu het allerlekkerste eten is, naast patat. Je moet ergens een grens stellen 
Ik vind haar op haar speelkamer, samen met haar soulmate, druk heen en weer met Playmobil, Barbies, de gehele Paw Patrol Crew, treinsporen. Mijn God, wat kunnen kinderen er een enorme zooi van maken..
Goed, ik dwaal af
Enthousiast begin ik mijn vraag; “Zeg, Elin, wat vind jij…?” “Jaaahaaa paaaap, wat is er?! Wij zijn aan het spelen hoor!” Dit wordt weer zo een dag... Ik pak mijn noise cancelling headphones.. nee grapje
Nu weet ik dat die kleine grote donderstraal gek van vlees is, dus besluit ik het over een andere boeg te gooien. “Elin, vlees op de BBQ maken?”
Pardoes wordt alles aan de kant gemikt, haar vriendin nog net niet omver geduwd, al jeeeeej-end (mooi woord, nietwaar?
) belandt ze voor me. “Nu papa, nu?!”
Aandacht getrokken, op naar de hamvraag, nee geen spoiler. “Wat voor vleesje zou jij dan eens van de bbq willen eten? Wat is jouw allerlekkerste vleesje?” Waarna ze me vol overtuiging antwoordt; “Griiielworst”! Om vervolgens een fronsje te krijgen en vraagt; “kan dat ook op onze bbq?” Vind het altijd zo mooi dat een kind het denkend vermogen ontwikkeld 
Na haar te hebben verteld dat dit zeker mogelijk is, maar wel wat werk vergt + het feit dat deze papa het hele worst maken proces nog niet eerder had gedaan. Gelukkig is er een eerste keer voor alles, zo ook de wondere wereld van de worstmakerij!
Van mijn wijlen opa heb ik ooit eens een Alfa vleesmolen gekregen. Dezelfde die ik zo vaak op zijn dia’s in actie zag. Tijd om die er maar eens bij te pakken. Ik had hem nog niet eerder gebruikt. Na uitvoerig googelen kwam ik tot de conclusie dat hij nog in prima staat verkeerd, goed bezig opa
Goed, eerst maar eens de ingrediënten bij elkaar
sprokkelen. Ik had nog een kilo kipdij in de vriezer. Voor de kruidenmix gebruikte ik de van Beekum grillworstmix. Zo ook de kunstdarm.
De Kipdij mocht in stukjes worden gehakt. De 2 dametjes waren ondertussen beneden, klaar om mee te helpen! Kip snijden, wat vinden die kids het toch fantastisch om zo’n groot mes te mogen gebruiken, geldt trouwens niet alleen voor de kids
Aangezien het nog best een uitdaging was om 2
kids met kip bezig te houden én dat mes, besloten om de aandacht even te verplaatsen naar cupcakes! Ik vertelde de dames dat de worsten morgen pas klaar zouden zijn. “Is niet erg pap, we eten dan eerst we cupcakes hoor.” Problem solved, kon ik ondertussen mooi ffkes die kip bewerken!
Eenmaal in stukjes (na ze even in de vriezer te hebben gehad, evenals de gehaktmolen.
Gaat smeren tegen, naar het schijnt) was het tijd om de gehaktmolen te installeren. Aan aandacht geen gebrek bij dit apparaat
Terwijl ik de kip erbij pakte, waren Jut en Jul druk bezig met de cupcakes. Wat een geduld kunnen ze dan opbrengen zeg Eerlijk is eerlijk, het resultaat mocht er zijn!
Door naar het vlees. De molen moest
Koste wat kost door de dames bediend worden. Ik had de eervolle taak om het vlees erin te duwen en een plaatje te schieten van dit alles. Ach, ik ken m’n plek
En kijk dat koppie eens,
vol overgave Heerlijk!
Ze hielden het niet heel lang vol, dus mocht papa ook wel even meehelpen. Nou toch, is dat niet super galant?!
Toen het vlees volledig gehakt was geworden, mochten de kruiden en het nitriet zout erbij.
Ook weer zoiets, heb ik die keukenmachine aanstaan, komt souschefke 1 het hoekje om; “pap waar is de kaas nu?” Kak. Vergeten.. Snel in de koelkast kijken, kwam ik tot de conclusie dat ik alleen nog maar plakjes had. Die maar in veredelde blokjes gesneden
Wegens doortastendheid en oplettendheid mocht de kaas geproefd worden door de souschefs. Die werd volmondig, letterijk, goedgekeurd. Hop, bij het gehakt!
Een dikke 10 minuten laten mengen zodat het zout mooi evenredig verdeeld wordt door het vlees.
Het was ondertussen al laat, dus besloten om de kids te overhandigen aan moeder de vrouw en zelf die avond maar even de worsten te maken. Dat was nog een klusje zeg.. De kids op het hart gedrukt dat de volgende stap in dit geweldige proces zij weer betrokken werden.
“Wel foto’s maken dan hè, pap?!” “Ja, kind..”
Ik heb een soort van roomspuit gebruikt als worstenvuller, daar ik niet een échte voorhanden had. Uiteindelijk gelukt, maar wel met de nodige luchtkamers in de darm. Deze kon ik met een heeeeele dunne naald inprikken. Werkte perfect
Nu het moment om ze ffkes te laten rusten in de koelkast voor een uurtje of 5. Ik las op verscheidene websites, waaronder dit forum, dat ze opgehangen dienen te worden. Met het idee van @Ewald is dit gelukt
5 uurtjes later, het was ondertussen 00:00 uur, had ik mijn heuse worstkookopstelling gereed. Tijd om te koken. Op 80 graden een dikke 50 minuten. Vervolgens na die 50 minuten de thermometer erin om te kijken of we al op temperatuur waren. Bewust dus wat later anders bestaat er de kans dat je vlees uit de worst loopt, aldus verschillende bronnen
Na 50 minuten gaf de Meater 79 graden aan. Eruit met die worst! Snel in een ijsbadje gedaan en in de koelkast gezet. Het is van belang de worst zo snel mogelijk af te koelen. Zo heeft
deze een langere houdbaarheid. Nou, dan doen we dat toch?!
Het klokje stond ondertussen op 01:30 uur. Tijd om m’n ogen eens van de binnenkant te gaan bekijken. We zien morgen wel weer verder!
Goeiemorgen! Of zoals Elin de dag begon; “is de grielworst nu klaar?!”
Nog even geduld, kleine spruit. Eerst maar eens de rug voor over de worst kiezen. En waarom dat niet laten doen door de souschef. Die heeft ondertussen een aardig smakenpallet ontwikkeld, roept u maar souschefke!
Er werd zorgvuldig gekeurd, een serieuze aangelegenheid.
Ladies and gentlemen, we got him!
Handschoentjes aan en met opperste concentratie werd de rub hieropvolgend, aangebracht. Wat een finesse, souplesse!
“Pap! Dit lijkt op de grielworst die ik op broodje heb altijd!” Kijk, dat is een goed teken. Ik kon niet anders dan dit met haar eens zijn! Ondertussen had ik de Bastard Up and running op een constante temperatuur van 200 graden. Met andere woorden; gaan met die banaa… Uh, worst!
Onder toeziend ook van de meesteres zelve de worsten indirect op de Q gelegd. Dit mocht zo’n 25 minuutjes.
En ziedaar! Griiiielworst!
Er schijnt nogal vraag te zijn naar cut through foto’s, dus laat ik die dan ook direct even posten
Is het geen plaatje?!
Elin hield het ondertussen niet meer. “Papa ik heb die toch ook gemaakt?! Moet ik nu ook proeven toch?! Geef maar hoor!” Ach, kijk dat lieverdje toch eens verliefd kijken naar haar zelfgemaakte grielworst! Dat is waar onze hele hobby toch om draait? Die blije gezicht(jes) 
Gevolgd door; “ooooh papa! Dit is het beste vleesie die we gemaakt hebben, ooit hoor!” En ik wist dat het goed was. Eerlijk, hij was inderdaad verdomd lekker! Wat een smaakexplosie vergeleken met die supermarktkrengen!
Elin vond een fotosessie met haar grielworst meer dan logisch (“bij de Bbq hoor, pap!” ), dus bij deze. Deze fotoreeks is gedoopt tot:
“De Hap” - by Elin
Papa moest er ook nog maar even bij, omdat hij ook wel wat had meegeholpen, luidde het credo Toen liep het ietwat uit de hand
En dan komt het moeilijkste. Uit al deze heerlijke foto’s eentje kiezen die mag meedoen in de fotowedstrijd.
Ik vind het oprecht machtig mooi dat er zoveel inzendingen zijn! Voor mij is koken met mensen, maar vooral kids en dan vooral vooral met m’n kleine meid een van de gelukkigste en meest fijne momenten die ik me bedenken kan. Leuk dat dit ook bij anderen te zien is
De volgende foto is voor mij de perfecte foto wat betreft dit onderwerp. Het heurlijke eindproduct (die na 10 minuten op was, blij dat ik er 2 had gemaakt), die verstandhouding tussen m’n dochtertje en mezelf na een hap te hebben genomen, zo van, dat hebben we toch mooi even samen geflikt en wat is hij goed gelukt! En die grote vertrouwde matzwarte grootheid op de achtergrond. Mooi man! Ik bedoel, ik val ik herhaling, excuus , maar kijk dat blij verrukte gezichtje van dat meiske dan Goed, ik ben niet de meest neutrale partij in deze
Ik heb wederom ontzettend genoten van het bbq’en en alles erom heen, zoals altijd weer! Bedankt voor het lezen van dit, ietwat, lange reportage-tje
Tot de volgende!
Ps. Haar vriendinnetje heeft ook een helft gekregen van de andere worst. Ook daar vol lof ontvangen. Dit gaat zeker vaker gebeuren! Nu eerst een fatsoenlijke worstenvuller aanschaffen, me dunkt
Ik vind haar op haar speelkamer, samen met haar soulmate, druk heen en weer met Playmobil, Barbies, de gehele Paw Patrol Crew, treinsporen. Mijn God, wat kunnen kinderen er een enorme zooi van maken..
Goed, ik dwaal af
Enthousiast begin ik mijn vraag; “Zeg, Elin, wat vind jij…?” “Jaaahaaa paaaap, wat is er?! Wij zijn aan het spelen hoor!” Dit wordt weer zo een dag... Ik pak mijn noise cancelling headphones.. nee grapje Nu weet ik dat die kleine grote donderstraal gek van vlees is, dus besluit ik het over een andere boeg te gooien. “Elin, vlees op de BBQ maken?”
Pardoes wordt alles aan de kant gemikt, haar vriendin nog net niet omver geduwd, al jeeeeej-end (mooi woord, nietwaar?
) belandt ze voor me. “Nu papa, nu?!”Aandacht getrokken, op naar de hamvraag, nee geen spoiler
. “Wat voor vleesje zou jij dan eens van de bbq willen eten? Wat is jouw allerlekkerste vleesje?” Waarna ze me vol overtuiging antwoordt; “Griiielworst”! Om vervolgens een fronsje te krijgen en vraagt; “kan dat ook op onze bbq?” Vind het altijd zo mooi dat een kind het denkend vermogen ontwikkeld Na haar te hebben verteld dat dit zeker mogelijk is, maar wel wat werk vergt + het feit dat deze papa het hele worst maken proces nog niet eerder had gedaan. Gelukkig is er een eerste keer voor alles, zo ook de wondere wereld van de worstmakerij!
Van mijn wijlen opa heb ik ooit eens een Alfa vleesmolen gekregen. Dezelfde die ik zo vaak op zijn dia’s in actie zag. Tijd om die er maar eens bij te pakken. Ik had hem nog niet eerder gebruikt. Na uitvoerig googelen kwam ik tot de conclusie dat hij nog in prima staat verkeerd, goed bezig opa
Goed, eerst maar eens de ingrediënten bij elkaar
sprokkelen. Ik had nog een kilo kipdij in de vriezer. Voor de kruidenmix gebruikte ik de van Beekum grillworstmix. Zo ook de kunstdarm.
De Kipdij mocht in stukjes worden gehakt. De 2 dametjes waren ondertussen beneden, klaar om mee te helpen! Kip snijden, wat vinden die kids het toch fantastisch om zo’n groot mes te mogen gebruiken, geldt trouwens niet alleen voor de kids
Aangezien het nog best een uitdaging was om 2
kids met kip bezig te houden én dat mes, besloten om de aandacht even te verplaatsen naar cupcakes! Ik vertelde de dames dat de worsten morgen pas klaar zouden zijn. “Is niet erg pap, we eten dan eerst we cupcakes hoor.” Problem solved, kon ik ondertussen mooi ffkes die kip bewerken!
Eenmaal in stukjes (na ze even in de vriezer te hebben gehad, evenals de gehaktmolen.
Gaat smeren tegen, naar het schijnt
) was het tijd om de gehaktmolen te installeren. Aan aandacht geen gebrek bij dit apparaat Terwijl ik de kip erbij pakte, waren Jut en Jul druk bezig met de cupcakes. Wat een geduld kunnen ze dan opbrengen zeg
Eerlijk is eerlijk, het resultaat mocht er zijn! Door naar het vlees. De molen moest
Koste wat kost door de dames bediend worden. Ik had de eervolle taak om het vlees erin te duwen en een plaatje te schieten van dit alles. Ach, ik ken m’n plek
En kijk dat koppie eens,vol overgave
Heerlijk!Ze hielden het niet heel lang vol, dus mocht papa ook wel even meehelpen. Nou toch, is dat niet super galant?!
Toen het vlees volledig gehakt was geworden, mochten de kruiden en het nitriet zout erbij.
Ook weer zoiets, heb ik die keukenmachine aanstaan, komt souschefke 1 het hoekje om; “pap waar is de kaas nu?” Kak. Vergeten.. Snel in de koelkast kijken, kwam ik tot de conclusie dat ik alleen nog maar plakjes had. Die maar in veredelde blokjes gesneden
Wegens doortastendheid en oplettendheid mocht de kaas geproefd worden door de souschefs. Die werd volmondig, letterijk
, goedgekeurd. Hop, bij het gehakt!Een dikke 10 minuten laten mengen zodat het zout mooi evenredig verdeeld wordt door het vlees.
Het was ondertussen al laat, dus besloten om de kids te overhandigen aan moeder de vrouw en zelf die avond maar even de worsten te maken. Dat was nog een klusje zeg.. De kids op het hart gedrukt dat de volgende stap in dit geweldige proces zij weer betrokken werden.
“Wel foto’s maken dan hè, pap?!” “Ja, kind..”
Ik heb een soort van roomspuit gebruikt als worstenvuller, daar ik niet een échte voorhanden had. Uiteindelijk gelukt, maar wel met de nodige luchtkamers in de darm. Deze kon ik met een heeeeele dunne naald inprikken. Werkte perfect
Nu het moment om ze ffkes te laten rusten in de koelkast voor een uurtje of 5. Ik las op verscheidene websites, waaronder dit forum, dat ze opgehangen dienen te worden. Met het idee van @Ewald is dit gelukt
5 uurtjes later, het was ondertussen 00:00 uur, had ik mijn heuse worstkookopstelling gereed. Tijd om te koken. Op 80 graden een dikke 50 minuten. Vervolgens na die 50 minuten de thermometer erin om te kijken of we al op temperatuur waren. Bewust dus wat later anders bestaat er de kans dat je vlees uit de worst loopt, aldus verschillende bronnen
Na 50 minuten gaf de Meater 79 graden aan. Eruit met die worst! Snel in een ijsbadje gedaan en in de koelkast gezet. Het is van belang de worst zo snel mogelijk af te koelen. Zo heeft
deze een langere houdbaarheid. Nou, dan doen we dat toch?!
Het klokje stond ondertussen op 01:30 uur. Tijd om m’n ogen eens van de binnenkant te gaan bekijken. We zien morgen wel weer verder!
Goeiemorgen! Of zoals Elin de dag begon; “is de grielworst nu klaar?!”
Nog even geduld, kleine spruit. Eerst maar eens de rug voor over de worst kiezen. En waarom dat niet laten doen door de souschef. Die heeft ondertussen een aardig smakenpallet ontwikkeld, roept u maar souschefke!
Er werd zorgvuldig gekeurd, een serieuze aangelegenheid.
Ladies and gentlemen, we got him!
Handschoentjes aan en met opperste concentratie werd de rub hieropvolgend, aangebracht. Wat een finesse, souplesse!
“Pap! Dit lijkt op de grielworst die ik op broodje heb altijd!” Kijk, dat is een goed teken. Ik kon niet anders dan dit met haar eens zijn! Ondertussen had ik de Bastard Up and running op een constante temperatuur van 200 graden. Met andere woorden; gaan met die banaa… Uh, worst!
Onder toeziend ook van de meesteres zelve de worsten indirect op de Q gelegd. Dit mocht zo’n 25 minuutjes.
En ziedaar! Griiiielworst!
Er schijnt nogal vraag te zijn naar cut through foto’s, dus laat ik die dan ook direct even posten
Is het geen plaatje?!
Elin hield het ondertussen niet meer. “Papa ik heb die toch ook gemaakt?! Moet ik nu ook proeven toch?! Geef maar hoor!” Ach, kijk dat lieverdje toch eens verliefd kijken naar haar zelfgemaakte grielworst! Dat is waar onze hele hobby toch om draait? Die blije gezicht(jes) Gevolgd door; “ooooh papa! Dit is het beste vleesie die we gemaakt hebben, ooit hoor!”
En ik wist dat het goed was. Eerlijk, hij was inderdaad verdomd lekker! Wat een smaakexplosie vergeleken met die supermarktkrengen! Elin vond een fotosessie met haar grielworst meer dan logisch (“bij de Bbq hoor, pap!”
), dus bij deze. Deze fotoreeks is gedoopt tot:“De Hap” - by Elin
Papa moest er ook nog maar even bij, omdat hij ook wel wat had meegeholpen, luidde het credo
Toen liep het ietwat uit de hand En dan komt het moeilijkste. Uit al deze heerlijke foto’s eentje kiezen die mag meedoen in de fotowedstrijd.
Ik vind het oprecht machtig mooi dat er zoveel inzendingen zijn! Voor mij is koken met mensen, maar vooral kids en dan vooral vooral met m’n kleine meid een van de gelukkigste en meest fijne momenten die ik me bedenken kan. Leuk dat dit ook bij anderen te zien is
De volgende foto is voor mij de perfecte foto wat betreft dit onderwerp. Het heurlijke eindproduct (die na 10 minuten op was, blij dat ik er 2 had gemaakt
), die verstandhouding tussen m’n dochtertje en mezelf na een hap te hebben genomen, zo van, dat hebben we toch mooi even samen geflikt en wat is hij goed gelukt! En die grote vertrouwde matzwarte grootheid op de achtergrond. Mooi man! Ik bedoel, ik val ik herhaling, excuus , maar kijk dat blij verrukte gezichtje van dat meiske dan Goed, ik ben niet de meest neutrale partij in deze Ik heb wederom ontzettend genoten van het bbq’en en alles erom heen, zoals altijd weer! Bedankt voor het lezen van dit, ietwat, lange reportage-tje
Tot de volgende!
Ps. Haar vriendinnetje heeft ook een helft gekregen van de andere worst. Ook daar vol lof ontvangen. Dit gaat zeker vaker gebeuren! Nu eerst een fatsoenlijke worstenvuller aanschaffen, me dunkt
wat een verslag, wat cool die grillworsten! Superleuk om te lezen. En wat een schatje van een dochter!
