- Berichten
- 547
Daar stond ik dan, eindelijk. Alvorens ik op vakantie ga, mag ik graag even de omgeving verkennen op het wereldwijde web. Zo ook de locale specialiteiten op het gebied van vlees.
Laat er 10 minuten rijden van onze camping in Chianti, Toscane nu net een pittoresk dorpje zijn met de naam Panzano. Nu is dat niet perse speciaal, het is een dorpje uit duizenden, in Toscane dan
Wat het speciaal maakt is dat hier een Beroemde slager huisvest.
Tijdens de uitbraak van BSE werd verkoop van de geliefde Bistecca alla Fiorentina stopgezet door de overheid. Dario Cecchini reageerde daar vervolgens op door een open kist begrafenis te houden, gevuld met, jawel, grote T-bone steaks (van jonge Chianina ossen, zoals het van origine hoort). Het maakte in 1 klap een beroemdheid in Italië, maar ook zeker daarbuiten.
De beste man heeft zelfs een aflevering in Netflix’ Chefs Table, seizoen 6, waarin hij uitlegt wat zijn drijfveer is en waarom hij vlees zo respectvol behandeld. Aanradertje!
Enfin, terug naar het heden. Voor de slagerij van Dario, want daar bevond ik me. In een straatje waar ik 3 keer langs ben gereden zonder door te hebben gehad dat daar daadwerkelijk een straatje zat
De slagerij kan niet missen, met haar rood wit gestreepte gevel.
Eenmaal binnen zag ik verscheidene mensen foto’s maken, en bedacht me, ik ben niet de enige met een missie om hier een alleraardigst stukje vlees te kopen. Dat bleek ook wel toen ik de lieftallige jongedame achter de kassa vroeg of ik wel een Bistecca alla Fiorentina mocht. Het antwoord was dat deze gereserveerd dient te worden, minimaal een week (!) van tevoren. Zolang was ik daar niet meer, paniek!
Die paniek moet zij ook gezien hebben want het daaropvolgende “no worries, I got a Bistecca Panzanese, which is allmost the same, without the bone”, wist ze mijn dag alsnog te maken. Prima! Doen we die!
Terug naar de camping, waar mijn WGA gas op me
stond te wachten. Ik had nu al een aantal keer wat kleinere dingen bereid, maar nog steeds geen fan van de gas versie qua temp regeling en verhitting. Goed, het serieuze werk moest erop, je tenslotte maar 1 keer
Kijken of dat beter ging!
Daar ik een aantal dagen ervoor met buren over een eerdere tomahawk sessie thuis sprak, die hun deed watertanden (hun woorden niet de mijne
) en zij ook mee-aten heb ik besloten om deze Bistecca een twist te geven. Ook omdat hij niet boven houtskool gegrild werd, wat toch echt de bedoeling is bij een originele.
Goed, een subtiel rubje met gerookte paprikapoeder, chillipoeder, suiker en PeZo moest het gaan doen. Alleen die kleur al!
WGAs naar 150 graden, flame divider van Zika Grills erin, Meater erbij en het vleeske mocht erop! Wel op een alu bedje met een roostertje hierover heen gehangen, zodat de onderkant niet zou verbranden. Was een vorige sessie het geval
Buren waren zeeeeer benieuwd of zo’n klein bbq’tje zo een groot stuk vlees wist te trotseren. Heerlijk he, die onwetendheid
Na een klein half uurtje gaf de Meater de 50 graden aan, tijd om de WGAs vol open te zetten en de divider eruit te halen. Tijd om af te grillen! Toch niet zo leuk, zonder vuur
Beide kanten van een mooi kleurtje voorzien, ffkes laten rusten nog. Duurt lang! En waarom niet direct eten, dat maakt toch niet zoveel uit, aldus buren.
De schemering deed haar intrede terwijl ik de Bistecca aansneed. Daarbij vergezeld door een heerlijke bruschetta (man wat zijn die tomaten daar goed!!), stokbroodje en een simpele pasta. Uitkijkend over de Toscaanse heuveltjes. Wat kan het leven goed zijn!
Een waar feest deze Bistecca Panzanese! Supermals en zeer smaakvol. Buren hebben alleen maar och och och en tjonge jonge jonge, dit is toch fantastisch, en dergelijke termen mijn kant op weten te slingeren. Eerlijk, beter dan dit wordt het niet. Alhoewel, die échte Bistecca alla Fiorentina op houtskool… dat moet nog eens gebeuren!
Tot de volgende!
Laat er 10 minuten rijden van onze camping in Chianti, Toscane nu net een pittoresk dorpje zijn met de naam Panzano. Nu is dat niet perse speciaal, het is een dorpje uit duizenden, in Toscane dan
Wat het speciaal maakt is dat hier een Beroemde slager huisvest.
Tijdens de uitbraak van BSE werd verkoop van de geliefde Bistecca alla Fiorentina stopgezet door de overheid. Dario Cecchini reageerde daar vervolgens op door een open kist begrafenis te houden, gevuld met, jawel, grote T-bone steaks (van jonge Chianina ossen, zoals het van origine hoort). Het maakte in 1 klap een beroemdheid in Italië, maar ook zeker daarbuiten.
De beste man heeft zelfs een aflevering in Netflix’ Chefs Table, seizoen 6, waarin hij uitlegt wat zijn drijfveer is en waarom hij vlees zo respectvol behandeld. Aanradertje!
Enfin, terug naar het heden. Voor de slagerij van Dario, want daar bevond ik me. In een straatje waar ik 3 keer langs ben gereden zonder door te hebben gehad dat daar daadwerkelijk een straatje zat
De slagerij kan niet missen, met haar rood wit gestreepte gevel.
Eenmaal binnen zag ik verscheidene mensen foto’s maken, en bedacht me, ik ben niet de enige met een missie om hier een alleraardigst stukje vlees te kopen. Dat bleek ook wel toen ik de lieftallige jongedame achter de kassa vroeg of ik wel een Bistecca alla Fiorentina mocht. Het antwoord was dat deze gereserveerd dient te worden, minimaal een week (!) van tevoren. Zolang was ik daar niet meer, paniek!
Die paniek moet zij ook gezien hebben want het daaropvolgende “no worries, I got a Bistecca Panzanese, which is allmost the same, without the bone”, wist ze mijn dag alsnog te maken. Prima! Doen we die!
Terug naar de camping, waar mijn WGA gas op me
stond te wachten. Ik had nu al een aantal keer wat kleinere dingen bereid, maar nog steeds geen fan van de gas versie qua temp regeling en verhitting. Goed, het serieuze werk moest erop, je tenslotte maar 1 keer
Kijken of dat beter ging!
Daar ik een aantal dagen ervoor met buren over een eerdere tomahawk sessie thuis sprak, die hun deed watertanden (hun woorden niet de mijne
) en zij ook mee-aten heb ik besloten om deze Bistecca een twist te geven. Ook omdat hij niet boven houtskool gegrild werd, wat toch echt de bedoeling is bij een originele.Goed, een subtiel rubje met gerookte paprikapoeder, chillipoeder, suiker en PeZo moest het gaan doen. Alleen die kleur al!
WGAs naar 150 graden, flame divider van Zika Grills erin, Meater erbij en het vleeske mocht erop! Wel op een alu bedje met een roostertje hierover heen gehangen, zodat de onderkant niet zou verbranden. Was een vorige sessie het geval
Buren waren zeeeeer benieuwd of zo’n klein bbq’tje zo een groot stuk vlees wist te trotseren. Heerlijk he, die onwetendheid
Na een klein half uurtje gaf de Meater de 50 graden aan, tijd om de WGAs vol open te zetten en de divider eruit te halen. Tijd om af te grillen! Toch niet zo leuk, zonder vuur
Beide kanten van een mooi kleurtje voorzien, ffkes laten rusten nog. Duurt lang! En waarom niet direct eten, dat maakt toch niet zoveel uit, aldus buren.
De schemering deed haar intrede terwijl ik de Bistecca aansneed. Daarbij vergezeld door een heerlijke bruschetta (man wat zijn die tomaten daar goed!!), stokbroodje en een simpele pasta. Uitkijkend over de Toscaanse heuveltjes. Wat kan het leven goed zijn!
Een waar feest deze Bistecca Panzanese! Supermals en zeer smaakvol. Buren hebben alleen maar och och och en tjonge jonge jonge, dit is toch fantastisch, en dergelijke termen mijn kant op weten te slingeren. Eerlijk, beter dan dit wordt het niet. Alhoewel, die échte Bistecca alla Fiorentina op houtskool… dat moet nog eens gebeuren!
Tot de volgende!
en je een goeie vervanger kon aanbieden
Ik vond het het waard 
