- Berichten
- 31
Vorig najaar, toen ik mijn smoker net had, heb ik voor de eerste maal Pulled Pork gemaakt. Althans dat moest daar voor doorgaan. Ik had hiervoor een kilostuk procureur gebruikt met als richtlijn een recept op de site van mijnheer Veelkantie. En toen ik vele uren later dan gepland vol verwachting mijn smaakpapillen en het product van mijn noeste arbeid aan elkaar voorstelde, was er geen klik, geen Chemistry. Een tegenvaller dus. Zonde van de tijd, het geld en de moeite en vermoedelijk niet voor herhaling vatbaar. Vermoedelijk...
Totdat ik bij dit genootschap terecht kwam en ik overtuigd raakte dat PP met de juiste bereiding heeeeel anders smaakt. Want dat het grotendeels aan de bereiding lag, werd mij inmiddels wel duidelijk. Grote schommelingen in temperatuur, veel te laat in de folie, geen glaze, geen goed rookhout, te klein en mager stuk vlees en ga zo maar door. Dus maandag bij onze vrienden van Beef & Steak een Hollands Wroetvarken Boston Butt van 3 kilo besteld (plus nog een paar stukken wroet- en Iberico buikspek), een fles American Stokyard Memphis Red saus en een bus All Purpose BBQ Rub. Tevens mocht ik dinsdag de temperatuur controller set in ontvangst nemen, waarmee ik woensdag een werkende constructie heb geknutseld.
Met andere woorden; It giet oan!
Woensdag was de butt zo goed als ontdooid. In elk geval ruim voldoende voor de preparatie. Eerst maar eens de speklaag weg snijden (kun je hier nog iets mee?)
Beetje vet laten zitten voor de smaak. Ook het stuk schouderblad mocht meedoen.
Rijkelijk in de rub gemasseerd, waarna mijn Butt in de koelkast mocht overnachten.
De volgende ochtend was de geur welke uit de koelkast kwam om te janken zo lekker. De butt was tot in alle plooien geimpregneerd en mocht rustig op temperatuur komen.
Ditzelfde gold voor El Cheapo (wat de temperatuur betreft). De voeler voor de controller met een propje alufolie net boven rooster hoogte gemonteerd en met een extra probe kan ik via een achter de handgreep geboorde opening, ook draadloos de temperatuur op verschillende hoogtes monitoren. Tussen rooster en bovenzijde vlees (zo'n 10 cm voor deze butt) kan de temperatuur zomaar 5 graden verschillen. Ik heb hem zo ingesteld dat hij op gemiddeld 120 graden zit.
In de eerste uurtjes heb ik tweemaal een handje ingeweekte hickory in een blikje op de briketten gelegd en na 4:39 zat de kern dan op de gewenste 74 graden. Linksonder zie je dat het vlees zich al aardig begint los te maken van het bot en een prachtige kleur heeft. En de geuren in de tuin (en vermoedelijk in de gehele directe omgeving) zouden best weleens onder "verstoring van de openbare orde" kunnen vallen. Man, man, man om heel erg hebberig van te worden.
Uiteraard was het nu dus tijd geworden voor de mop of glaze met de Memphis Red.
Wie zegt dat mannen niet kunnen multitasken? Koken en motorfiets repareren tegelijk.
Twee uur na het aanbrengen van de mop werd het dan tijd om de butt in de folie te verpakken voor de laatste run naar 88 graden. Zie die kleur, doe je ogen dicht en ruik die geur... Heb je hem? =P~
Nog een pre-folie close up. Denk je dat ze hier in Beverwijk nog iets mee kunnen?
Na 8:15 was het dan zover. 88 graden!
Nog een uurtje laten rusten en ziehier het resultaat. Black and Beautifull!
Tijd om het schouderblad te amputeren. Alhoewel... Ik hoefde er weinig voor te doen. Het had wel iets weg van het afstoten na een mislukte orgaantransplantatie.
De enige tijd pullen was dit het gemeleerde resultaat. Van zwart naar bijna wit, van bruin tot roze, van sappig tot... sappig (totaal niet uitgedroogd), van zoet/pittig en stevig aan de buitenzijde tot fijntjes en knuffelzacht aan de binnenzijde.
Het uit de folie gelopen vocht met wat Smokey Honey saus (van de Xenos geloof ik) en basterdsuiker aan de kook gebracht om door het vlees te mengen.
En het resultaat op een broodje (maisbrood uit de eigen broodbakmachine) met nog een beetje Memphis Red er overheen. Ik wil wel trachten de smaak te omschrijven, maar dan moet ik woorden en uitdrukkingen gebruiken waarvoor je in sommige delen van de wereld in de cel of erger belandt. Laat ik zeggen dat het goed te doen was...
Mijn dank gaat uit naar allen die mij hier inspireren. Speciaal Noskos voor het recept welke ik als richtlijn heb gebruikt en daarnaast Hardcopy (status gast?) voor zijn topic over de CAC (Cheap Ass Controller) met behulp waarvan ik voor 2 tientjes de op mijn smoker waardeloos te regelen temperatuur, volautomatisch stabiel kan houden.
Oh ja, nog ??n ding. Het (THM aanbieding 10 kilo bij Karwei voor 7,95) brikettenverbruik is bij deze sessie op acht kilo uit gekomen. Netjes of waanzin?
Edit: Ontbrekende foto toegevoegd.
Totdat ik bij dit genootschap terecht kwam en ik overtuigd raakte dat PP met de juiste bereiding heeeeel anders smaakt. Want dat het grotendeels aan de bereiding lag, werd mij inmiddels wel duidelijk. Grote schommelingen in temperatuur, veel te laat in de folie, geen glaze, geen goed rookhout, te klein en mager stuk vlees en ga zo maar door. Dus maandag bij onze vrienden van Beef & Steak een Hollands Wroetvarken Boston Butt van 3 kilo besteld (plus nog een paar stukken wroet- en Iberico buikspek), een fles American Stokyard Memphis Red saus en een bus All Purpose BBQ Rub. Tevens mocht ik dinsdag de temperatuur controller set in ontvangst nemen, waarmee ik woensdag een werkende constructie heb geknutseld.
Met andere woorden; It giet oan!
Woensdag was de butt zo goed als ontdooid. In elk geval ruim voldoende voor de preparatie. Eerst maar eens de speklaag weg snijden (kun je hier nog iets mee?)
Beetje vet laten zitten voor de smaak. Ook het stuk schouderblad mocht meedoen.
Rijkelijk in de rub gemasseerd, waarna mijn Butt in de koelkast mocht overnachten.
De volgende ochtend was de geur welke uit de koelkast kwam om te janken zo lekker. De butt was tot in alle plooien geimpregneerd en mocht rustig op temperatuur komen.
Ditzelfde gold voor El Cheapo (wat de temperatuur betreft). De voeler voor de controller met een propje alufolie net boven rooster hoogte gemonteerd en met een extra probe kan ik via een achter de handgreep geboorde opening, ook draadloos de temperatuur op verschillende hoogtes monitoren. Tussen rooster en bovenzijde vlees (zo'n 10 cm voor deze butt) kan de temperatuur zomaar 5 graden verschillen. Ik heb hem zo ingesteld dat hij op gemiddeld 120 graden zit.
In de eerste uurtjes heb ik tweemaal een handje ingeweekte hickory in een blikje op de briketten gelegd en na 4:39 zat de kern dan op de gewenste 74 graden. Linksonder zie je dat het vlees zich al aardig begint los te maken van het bot en een prachtige kleur heeft. En de geuren in de tuin (en vermoedelijk in de gehele directe omgeving) zouden best weleens onder "verstoring van de openbare orde" kunnen vallen. Man, man, man om heel erg hebberig van te worden.
Uiteraard was het nu dus tijd geworden voor de mop of glaze met de Memphis Red.
Wie zegt dat mannen niet kunnen multitasken? Koken en motorfiets repareren tegelijk.
Twee uur na het aanbrengen van de mop werd het dan tijd om de butt in de folie te verpakken voor de laatste run naar 88 graden. Zie die kleur, doe je ogen dicht en ruik die geur... Heb je hem? =P~
Nog een pre-folie close up. Denk je dat ze hier in Beverwijk nog iets mee kunnen?
Na 8:15 was het dan zover. 88 graden!
Nog een uurtje laten rusten en ziehier het resultaat. Black and Beautifull!
Tijd om het schouderblad te amputeren. Alhoewel... Ik hoefde er weinig voor te doen. Het had wel iets weg van het afstoten na een mislukte orgaantransplantatie.
De enige tijd pullen was dit het gemeleerde resultaat. Van zwart naar bijna wit, van bruin tot roze, van sappig tot... sappig (totaal niet uitgedroogd), van zoet/pittig en stevig aan de buitenzijde tot fijntjes en knuffelzacht aan de binnenzijde.
Het uit de folie gelopen vocht met wat Smokey Honey saus (van de Xenos geloof ik) en basterdsuiker aan de kook gebracht om door het vlees te mengen.
En het resultaat op een broodje (maisbrood uit de eigen broodbakmachine) met nog een beetje Memphis Red er overheen. Ik wil wel trachten de smaak te omschrijven, maar dan moet ik woorden en uitdrukkingen gebruiken waarvoor je in sommige delen van de wereld in de cel of erger belandt. Laat ik zeggen dat het goed te doen was...
Mijn dank gaat uit naar allen die mij hier inspireren. Speciaal Noskos voor het recept welke ik als richtlijn heb gebruikt en daarnaast Hardcopy (status gast?) voor zijn topic over de CAC (Cheap Ass Controller) met behulp waarvan ik voor 2 tientjes de op mijn smoker waardeloos te regelen temperatuur, volautomatisch stabiel kan houden.
Oh ja, nog ??n ding. Het (THM aanbieding 10 kilo bij Karwei voor 7,95) brikettenverbruik is bij deze sessie op acht kilo uit gekomen. Netjes of waanzin?
Edit: Ontbrekende foto toegevoegd.
