- Berichten
- 548
Hoi!
De laatste fotowedstrijd van dit jaar, toch nog maar eens een inzending doen tussen al die drukte door! Er schoot me van alles door de bovenkamer bij de perfect fit; bbq & bier, PP & coleslaw, patat & mayo, Tom & Jerry… ach ik dwaal af
Moeilijk kiezen, was het zeker. Tot ik op een gegeven moment van de schone mams de eerbiedige taak kreeg ik een hoofdgerecht op tafel te slingeren met kerst. “Graag van de bbq”, riep ze me nog na. Nou, vooruit dan maar 
Nadeel was dat ik het vlees moest bereiden bij de schone ouders zelf. Die wonen te ver om m’n goede vriend Urban Large naar toe te rollen. Langzaamaan betrok mij het gevoel van; Eureka! De WGA gaat weer eens van stal! Die ouwe rakker had het sinds de vakantie al niet meer gedaan. Werd hoog tijd!
Een stoofpotje van wild was mijn eerste idee, maar niet echt haalbaar voor 8 personen (inclusief kids) op de WGA. Althans, dat denk ik. Wie zich geroepen voelt, doe je ding
Met de Perfect Fit in gedachten gingen mijn gedachten naar wild, in combinatie met zoet. Elk wildgerecht dat ik ken is steevast met een zoete tegenhanger. Een zoete saus, zoete worteltjes erbij, etc. Ziedaar, het idee was geboren! Wild en zoet; de perfect fit, deze tijd van het jaar alleen maar sterker, die fit
Al zoekend kwam ik een gerecht tegen van Ottolenghi, gefinetuned voor de BBQ door @noskos; Labneh met hertenrack, crumble en bramensaus. Hier en daar wat met de verhoudingen gespeeld, en zowaar een alleraardigst kerstgerecht!
De avond ervoor al even de labneh gemaakt. Dit is Griekse yoghurt met een flinke smak dadelstroop en een flinke kwak granaatappelsiroop. Dit uit laten lekken in vaatdoek in een kom in (lekker bezig met de “in’s”) de koelkast. Nachtje doen en voila; een goddelijk goedje! Heerlijk zoet met een zuurtje als ondertoon en het romige van de kwark, NJAM!
Daarbij ook de bramensaus al gemaakt onder het mom van; voorbereiding is het halve werk! Port, rode wijn en wijnazijn met suiker laten inkoken, bramen toevoegen en ook dat meine freunde en freundinnen (is dat correct Duits?) was een zeer aangename smaaksensatie!
Crumble van cacao nibs, stemgember en cashewnoten gemaakt, welke het hele plaatje zo goed als afmaakte.
Blijft over, het vlees!
Gisteren was het ijskoud, maar wel stralend! Aangekomen bij de kouwe kant (hoe toepasselijk
) het WGA’tje even geïnstalleerd.
Kokosbriketten aangestoken in een minimaal stukje WGA (zie bovenstaande foto), daar we 3kg hertenrack erop kwijt moesten Ik heb al eens 3kg spareribs op deze alleskunner gemaakt (ook ergens een topic van op dit fijne forum ) dan moest dit toch ook lukken? 
WGA’tje deed z’n werk warm te worden in die barre kou, kon ik mooi de racks gaan kruiden met jeneverbessenzout en wat versgemalen peper. Ik vind jeneverbes geen prettige geur geven, maar de smaak in combinatie met pezo doet me dat vergeten
Toen de WGA tussen de 140 en 145 graden zat, wat rooksnippers toegevoegd tezamen met de racks. Dat paste maar net Ik was genoodzaakt de ribben in elkaar te vlechten, zodat er voldoende ruimte was op het dekselse dekseltje dicht te doen Toen het dekseltje dichtging stond daar een gelukkig man! 
Voordeel van de rest van het gerecht van tevoren maken is dat terwijl je Meater en Inkbird je voorzien van alle technische details, er lekker gekeuveld en gedronken kan worden met de gezinnen. Toch altijd weer leuk, zo met de cadeautjes enzo erbij. Mooi man!
En af en toe uit het raam kijkend zag ik die kleine grote rakker daar heerlijk genietend in het koude zonnetje zijn ding doen. Mooi stabiel in temperatuur, geen omkijken naar. De schat
Anderhalf uur later meldde de Meater dat de kerntemperatuur 50 graden was. Tijd om de racks er even af te halen en de boel eens even flink warm te maken. Een kwartier voor die 50 graden mark had ik al een kleine starter gevuld met houtskool. Standje hell fire
was een feit!
Snel de racks terug op het rooster en afgrillen maar, tot 55 graden.
Ik was iets te vroeg (had 2 uur gegokt) dus 2 graden eerder dan dat ik wilde er vanaf gehaald en in een koelbox met doeken gedaan. Uiteindelijk was de piek 58 graden. Dikke prima
Eenmaal uitgepakt waren de mensen aan tafel al bijna niet te houden. Wat een geuren!
Snel een flinke lepel labneh op het bord, wat crumble er overheen gestrooid, twee mooie ribs erop gemikt, gedrapeerd met het bramensauske, wederom wat crumble en klaar. Och jongens, wat een plaatje!
Bij het “uitserveren” waren er een emmer vol oh’s en ah’s. “Sterrenrestaurant waardig”! En daar moet ik me bij aansluiten. Ik had dit gerecht een week eerder ook al gemaakt om te testen en ik vond het werkelijk waar om te smullen! Ik heb het bord afgelikt! Die zoete tonen van de labneh, bramensaus en crumble in combinatie met die krachtige kruidenrub en smaken van het hert maken dit gerecht tot een absolute klasbak! En niet te vergeten, de Perfect Fit
@noskos bedankt voor de inspiratie en het gerecht, namens de gehele tafel
Kleine kanttekening wat betreft de eindfoto; vorige weekeind tijdens de probeersessie was ik meer tevreden met het resultaat op het bord. Die borden, mijn eigen, waren namelijk groter, daarop komt het gerecht beter tot z’n recht. Maar hey, zoals @Sander72 al zei; de gezelligheid met familie, doet (in mijn geval) een te klein bordje al snel vergeten
De prestatie van de WGA was weer ongeëvenaard! Ik ben weer ietsjes meer verliefd geworden op die kleine rakker met z’n grootse daden. WAT EEN HELD!
Alhier de eindfoto van vorige week, die wilde ik jullie niet onthouden
Tot volgend jaar, fijne bbq vrienden!
De laatste fotowedstrijd van dit jaar, toch nog maar eens een inzending doen tussen al die drukte door! Er schoot me van alles door de bovenkamer bij de perfect fit; bbq & bier, PP & coleslaw, patat & mayo, Tom & Jerry… ach ik dwaal af
Moeilijk kiezen, was het zeker. Tot ik op een gegeven moment van de schone mams de eerbiedige taak kreeg ik een hoofdgerecht op tafel te slingeren met kerst. “Graag van de bbq”, riep ze me nog na. Nou, vooruit dan maar Nadeel was dat ik het vlees moest bereiden bij de schone ouders zelf. Die wonen te ver om m’n goede vriend Urban Large naar toe te rollen. Langzaamaan betrok mij het gevoel van; Eureka! De WGA gaat weer eens van stal! Die ouwe rakker had het sinds de vakantie al niet meer gedaan. Werd hoog tijd!
Een stoofpotje van wild was mijn eerste idee, maar niet echt haalbaar voor 8 personen (inclusief kids) op de WGA. Althans, dat denk ik. Wie zich geroepen voelt, doe je ding
Met de Perfect Fit in gedachten gingen mijn gedachten naar wild, in combinatie met zoet. Elk wildgerecht dat ik ken is steevast met een zoete tegenhanger. Een zoete saus, zoete worteltjes erbij, etc. Ziedaar, het idee was geboren! Wild en zoet; de perfect fit, deze tijd van het jaar alleen maar sterker, die fit
Al zoekend kwam ik een gerecht tegen van Ottolenghi, gefinetuned voor de BBQ door @noskos; Labneh met hertenrack, crumble en bramensaus. Hier en daar wat met de verhoudingen gespeeld, en zowaar een alleraardigst kerstgerecht!
De avond ervoor al even de labneh gemaakt. Dit is Griekse yoghurt met een flinke smak dadelstroop en een flinke kwak granaatappelsiroop. Dit uit laten lekken in vaatdoek in een kom in (lekker bezig met de “in’s”
) de koelkast. Nachtje doen en voila; een goddelijk goedje! Heerlijk zoet met een zuurtje als ondertoon en het romige van de kwark, NJAM!Daarbij ook de bramensaus al gemaakt onder het mom van; voorbereiding is het halve werk! Port, rode wijn en wijnazijn met suiker laten inkoken, bramen toevoegen en ook dat meine freunde en freundinnen (is dat correct Duits?
) was een zeer aangename smaaksensatie!Crumble van cacao nibs, stemgember en cashewnoten gemaakt, welke het hele plaatje zo goed als afmaakte.
Blijft over, het vlees!
Gisteren was het ijskoud, maar wel stralend! Aangekomen bij de kouwe kant (hoe toepasselijk
) het WGA’tje even geïnstalleerd.Kokosbriketten aangestoken in een minimaal stukje WGA (zie bovenstaande foto), daar we 3kg hertenrack erop kwijt moesten
Ik heb al eens 3kg spareribs op deze alleskunner gemaakt (ook ergens een topic van op dit fijne forum ) dan moest dit toch ook lukken? WGA’tje deed z’n werk warm te worden in die barre kou, kon ik mooi de racks gaan kruiden met jeneverbessenzout en wat versgemalen peper. Ik vind jeneverbes geen prettige geur geven, maar de smaak in combinatie met pezo doet me dat vergeten
Toen de WGA tussen de 140 en 145 graden zat, wat rooksnippers toegevoegd tezamen met de racks. Dat paste maar net
Ik was genoodzaakt de ribben in elkaar te vlechten, zodat er voldoende ruimte was op het dekselse dekseltje dicht te doen Toen het dekseltje dichtging stond daar een gelukkig man! Voordeel van de rest van het gerecht van tevoren maken is dat terwijl je Meater en Inkbird je voorzien van alle technische details, er lekker gekeuveld en gedronken kan worden met de gezinnen. Toch altijd weer leuk, zo met de cadeautjes enzo erbij. Mooi man!
En af en toe uit het raam kijkend zag ik die kleine grote rakker daar heerlijk genietend in het koude zonnetje zijn ding doen. Mooi stabiel in temperatuur, geen omkijken naar. De schat
Anderhalf uur later meldde de Meater dat de kerntemperatuur 50 graden was. Tijd om de racks er even af te halen en de boel eens even flink warm te maken. Een kwartier voor die 50 graden mark had ik al een kleine starter gevuld met houtskool. Standje hell fire
was een feit!Snel de racks terug op het rooster en afgrillen maar, tot 55 graden.
Ik was iets te vroeg (had 2 uur gegokt) dus 2 graden eerder dan dat ik wilde er vanaf gehaald en in een koelbox met doeken gedaan. Uiteindelijk was de piek 58 graden. Dikke prima
Eenmaal uitgepakt waren de mensen aan tafel al bijna niet te houden. Wat een geuren!
Snel een flinke lepel labneh op het bord, wat crumble er overheen gestrooid, twee mooie ribs erop gemikt, gedrapeerd met het bramensauske, wederom wat crumble en klaar. Och jongens, wat een plaatje!
Bij het “uitserveren” waren er een emmer vol oh’s en ah’s. “Sterrenrestaurant waardig”! En daar moet ik me bij aansluiten. Ik had dit gerecht een week eerder ook al gemaakt om te testen en ik vond het werkelijk waar om te smullen! Ik heb het bord afgelikt! Die zoete tonen van de labneh, bramensaus en crumble in combinatie met die krachtige kruidenrub en smaken van het hert maken dit gerecht tot een absolute klasbak! En niet te vergeten, de Perfect Fit
@noskos bedankt voor de inspiratie en het gerecht, namens de gehele tafel
Kleine kanttekening wat betreft de eindfoto; vorige weekeind tijdens de probeersessie was ik meer tevreden met het resultaat op het bord. Die borden, mijn eigen, waren namelijk groter, daarop komt het gerecht beter tot z’n recht. Maar hey, zoals @Sander72 al zei; de gezelligheid met familie, doet (in mijn geval) een te klein bordje al snel vergeten
De prestatie van de WGA was weer ongeëvenaard! Ik ben weer ietsjes meer verliefd geworden op die kleine rakker met z’n grootse daden. WAT EEN HELD!
Alhier de eindfoto van vorige week, die wilde ik jullie niet onthouden
Tot volgend jaar, fijne bbq vrienden!
