- Berichten
- 145
Vandaag prima weer om de WMT weer eens aan te steken. Afgelopen week bij de Turkse slager een slab lamsribben gekocht om eens te proberen. We eten hier thuis vanwege medische redenen geen varkensvlees, dus dit leek een mogelijk alternatief voor spareribs. Op internet en op YouTube wisselende ervaringen tegengekomen, dus nu maar eens proefondervindelijk vaststellen wat ik er zelf van kan maken.
Begonnen met het trimmen. Veel vet weggesneden, omdat ik zag bij Aaron Palmer op YouTube dat dit geen lekkere smaak geeft. Daarna voor 3 uur in de ketjap marinade volgens het recept van Julius Jaspers. Daarna even uit laten lekken.
De WMT op 120 graden gebracht met de miniem methode met Marabu houtskool. In de 2 kolenmandjes op de Weber wat houtskool gedaan, en een klein beetje in de starter. Toen dit brandde het bij de nieuwe kolen gedaan in de kolenmandjes, en langzaam op temperatuur laten komen. Goed gewacht totdat de rook weg was. Ging top.
Het rack geplaatst boven een lekbak, indirect. Deksel er direct terug op, maar helaas: toch weer veel rook van de nieuwe houtskool die begon met ontbranden. De geur voorspelde niet veel goeds. Zware rook.
Na een uurtje indirect op 120 graden, was dit de status.
Ingepakt in folie met wat boter en wat van de marinade. Nog zo’n 70 minuten door laten gaan tot een temperatuur van 96 graden. De ribs voelden lekker zacht tussen de botjes. De folie opengemaakt, en nog 10 minuutjes laten liggen.
Daarna op de plank gesneden en geproefd.
Tsja, wat zal ik zeggen. Niet echt enthousiast. Naast de zware rooksmaak ook echt een ‘schapensmaak’. Meer dan ik bij lam had verwacht. Geen idee hoe oud dit lammetje al was, maar de smaak was vrij sterk. Niet vies, maar ook niet echt lekker. Een beetje weeïg.
De rooksmaak maakte het niet beter. Echt zwaar. Ik begrijp niet zo goed wat er mis ging. Ik ga het de volgende keer met de hier veelbesproken Ecobrasa’s proberen. Als jullie nog tips hebben over hoe ik de zware rook bij de miniem methode met houtskool kan voorkomen: heel graag.
En als er iemand is met een redelijk alternatief voor spareribs houdt ik me ook warm aanbevolen.
De beef shortribs staan sowieso nog op het lijstje.
Aldoende leert men, en ook dit was gewoon wel heel leuk om te doen. Omdat het een experiment was, had ik de saté van tante Miho achter de hand. En die smaakte fantastisch.
Begonnen met het trimmen. Veel vet weggesneden, omdat ik zag bij Aaron Palmer op YouTube dat dit geen lekkere smaak geeft. Daarna voor 3 uur in de ketjap marinade volgens het recept van Julius Jaspers. Daarna even uit laten lekken.
De WMT op 120 graden gebracht met de miniem methode met Marabu houtskool. In de 2 kolenmandjes op de Weber wat houtskool gedaan, en een klein beetje in de starter. Toen dit brandde het bij de nieuwe kolen gedaan in de kolenmandjes, en langzaam op temperatuur laten komen. Goed gewacht totdat de rook weg was. Ging top.
Het rack geplaatst boven een lekbak, indirect. Deksel er direct terug op, maar helaas: toch weer veel rook van de nieuwe houtskool die begon met ontbranden. De geur voorspelde niet veel goeds. Zware rook.
Na een uurtje indirect op 120 graden, was dit de status.
Ingepakt in folie met wat boter en wat van de marinade. Nog zo’n 70 minuten door laten gaan tot een temperatuur van 96 graden. De ribs voelden lekker zacht tussen de botjes. De folie opengemaakt, en nog 10 minuutjes laten liggen.
Daarna op de plank gesneden en geproefd.
Tsja, wat zal ik zeggen. Niet echt enthousiast. Naast de zware rooksmaak ook echt een ‘schapensmaak’. Meer dan ik bij lam had verwacht. Geen idee hoe oud dit lammetje al was, maar de smaak was vrij sterk. Niet vies, maar ook niet echt lekker. Een beetje weeïg.
De rooksmaak maakte het niet beter. Echt zwaar. Ik begrijp niet zo goed wat er mis ging. Ik ga het de volgende keer met de hier veelbesproken Ecobrasa’s proberen. Als jullie nog tips hebben over hoe ik de zware rook bij de miniem methode met houtskool kan voorkomen: heel graag.
En als er iemand is met een redelijk alternatief voor spareribs houdt ik me ook warm aanbevolen.
De beef shortribs staan sowieso nog op het lijstje. Aldoende leert men, en ook dit was gewoon wel heel leuk om te doen. Omdat het een experiment was, had ik de saté van tante Miho achter de hand. En die smaakte fantastisch.
