- Berichten
- 784
Gister ochtend langs de slager gereden voor een stel lekkere ribben.
Slagerij Groot is 1 van de slagers die vlees van het Beemsterlant varken levert, ze slachten dit zelf.
Ik vroeg dus om 4 mooie ribben, wat dus ruim 3Kg opleverde, flink vlees tussen en achter de botten dus.
De slager heeft meteen even het vlies er afgehaald voor me, dus ready-to-rub!
Lekker in de rub van mosterdzaad, zeezout, peper en knoflookpoeder.
Had het ei in het begin lekker hoog staan, en dit gedurende de sessie langzaam laten zakken.
Idee was om 2-1-1 te doen.
De ribben er op en gaan!
In 2 uur van 170 terug naar 140 gegaan.
Toen ingepakt, met appelsap en een halve rol aluminiumfolie.
Na een uurtje weer uitgepakt en afgelakt met honing, inmiddels zat het ei rond de 120 graden.
Langzaam nog wat meer geknepen en uiteindelijk op 107 ge?indigd.
Het eindepunt:
Ondertussen nog even wat chiptwisters er bij gefrituurd voor de kinderen.
De kinderen hadden helaas weinig honger, dus we hielden een complete rib over.
Maar de keuze tussen een restje bami of een verse sparerib was voor opa niet zo moeilijk, die kwam graag nog even eten
Ze lieten prachtig los van het bot, op het laatste stukje na, misschien had ik ze het laatste uurtje ondersteboven in het rekje moeten zetten.
Maar dit was zo minimaal dat ik er niet echt mee kon zitten, ze waren niet TE gaar, zat nog wel genoeg bite aan.
Eigelijk was ik prima tevreden over het resultaat!
Slagerij Groot is 1 van de slagers die vlees van het Beemsterlant varken levert, ze slachten dit zelf.
Ik vroeg dus om 4 mooie ribben, wat dus ruim 3Kg opleverde, flink vlees tussen en achter de botten dus.
De slager heeft meteen even het vlies er afgehaald voor me, dus ready-to-rub!
Lekker in de rub van mosterdzaad, zeezout, peper en knoflookpoeder.
Had het ei in het begin lekker hoog staan, en dit gedurende de sessie langzaam laten zakken.
Idee was om 2-1-1 te doen.
De ribben er op en gaan!
In 2 uur van 170 terug naar 140 gegaan.
Toen ingepakt, met appelsap en een halve rol aluminiumfolie.
Na een uurtje weer uitgepakt en afgelakt met honing, inmiddels zat het ei rond de 120 graden.
Langzaam nog wat meer geknepen en uiteindelijk op 107 ge?indigd.
Het eindepunt:
Ondertussen nog even wat chiptwisters er bij gefrituurd voor de kinderen.
De kinderen hadden helaas weinig honger, dus we hielden een complete rib over.
Maar de keuze tussen een restje bami of een verse sparerib was voor opa niet zo moeilijk, die kwam graag nog even eten
Ze lieten prachtig los van het bot, op het laatste stukje na, misschien had ik ze het laatste uurtje ondersteboven in het rekje moeten zetten.
Maar dit was zo minimaal dat ik er niet echt mee kon zitten, ze waren niet TE gaar, zat nog wel genoeg bite aan.
Eigelijk was ik prima tevreden over het resultaat!
