- Berichten
- 7.251
Lieve BBQ-Vrienden,
Afgelopen vrijdag kreeg ik een oud collegaatje op bezoek, een soort vriendin van me... ach, ik zeg het eerlijk, ik ben soms een beetje verliefd op haar. Onlangs vierden mijn lieve mooie vrouw en ik ons 25 jarige huwelijksfeest - met veel muziek, drank en barbecue - en daar was dat oud collegaatje ook, met nog een paar hele leuke vrouwen waar ik eerder mee gewerkt had. We kwamen erachter dat een druk feest niet de allerbeste basis voor quality-time samen was. Dus lang verhaal kort, ze wilde me later een keer mee uit lunchen vragen.
Leuk idee zei ik, maar ik vind het eigenlijk nòg leuker als je bij ons komt eten. Dan steek ik mijn Grote Groene Vriend aan en vullen we de tuin samen vol passie en culinaire verleidingen... maar kan ik dan echt niet wat doen vroeg ze, jazeker zei ik, breng maar een mooi wit wijntje mee op de fiets!
Het was voor de lunch dus ik startte om half tien met wat groentjes voor de salade:
Lekker af laten koelen tot lauwwarm, mooi gesneden en later vlak voor aan tafel aangemaakt met olijfolie en sushi azijn:
Ik wilde ook een salade van gegrilde watermeloen maken:
Het grillen maakt de meloen zoeter maar door de zoutige rub (Slap Ya Mama!) ook wat vleziger, erg lekker vind ik!
Even afmaken met feta, kalamata en munt, beetje olijfolie, Happy Days!
Ondertussen twee stukjes zalm op de huid gerookt met wat citrus, peper en zout en kersenrook:
Totaal zalig natuurlijk, rustig tot 48°C in de kern was het nog lekker sappig.
Ik trof ook nog een zakje mooie groene padrons die ik wel eens hard wilde grillen als bijgerechtje:
Alleen wat olie en wat fleur de sel om het af te maken:
A la minute nog een mooi stukje geelvintonijn gegrild:
En ik mag wel zeggen, tot in de perfectie:
Toen hebben we geproost op het mooie leven:
Een prachtige biologische wijn en een hoop mooie gesprekken... het werd vier uur voordat de fiets weer vertrok.
Het was een zalige lunch!
Afgelopen vrijdag kreeg ik een oud collegaatje op bezoek, een soort vriendin van me... ach, ik zeg het eerlijk, ik ben soms een beetje verliefd op haar. Onlangs vierden mijn lieve mooie vrouw en ik ons 25 jarige huwelijksfeest - met veel muziek, drank en barbecue - en daar was dat oud collegaatje ook, met nog een paar hele leuke vrouwen waar ik eerder mee gewerkt had. We kwamen erachter dat een druk feest niet de allerbeste basis voor quality-time samen was. Dus lang verhaal kort, ze wilde me later een keer mee uit lunchen vragen.
Leuk idee zei ik, maar ik vind het eigenlijk nòg leuker als je bij ons komt eten. Dan steek ik mijn Grote Groene Vriend aan en vullen we de tuin samen vol passie en culinaire verleidingen... maar kan ik dan echt niet wat doen vroeg ze, jazeker zei ik, breng maar een mooi wit wijntje mee op de fiets!
Het was voor de lunch dus ik startte om half tien met wat groentjes voor de salade:
Lekker af laten koelen tot lauwwarm, mooi gesneden en later vlak voor aan tafel aangemaakt met olijfolie en sushi azijn:
Ik wilde ook een salade van gegrilde watermeloen maken:
Het grillen maakt de meloen zoeter maar door de zoutige rub (Slap Ya Mama!) ook wat vleziger, erg lekker vind ik!
Even afmaken met feta, kalamata en munt, beetje olijfolie, Happy Days!
Ondertussen twee stukjes zalm op de huid gerookt met wat citrus, peper en zout en kersenrook:
Totaal zalig natuurlijk, rustig tot 48°C in de kern was het nog lekker sappig.
Ik trof ook nog een zakje mooie groene padrons die ik wel eens hard wilde grillen als bijgerechtje:
Alleen wat olie en wat fleur de sel om het af te maken:
A la minute nog een mooi stukje geelvintonijn gegrild:
En ik mag wel zeggen, tot in de perfectie:
Toen hebben we geproost op het mooie leven:
Een prachtige biologische wijn en een hoop mooie gesprekken... het werd vier uur voordat de fiets weer vertrok.
Het was een zalige lunch!
Laatst bewerkt: