Afgelopen weekend kregen we wederom weer gasten te eten, dus hadden we weer een mooi excuus om hem aan te steken. Sorry not sorry buurman 
Dit keer voor 5 man 6 kg buik spareribs gekocht. Waarbij ik hetzelfde recept als vorige keer heb aangehouden.
Dus de Q lekker aangestoken en naar 120 graden gebracht. Toen de spareribs er op en de temperatuur zakte als een baksteen. Het duurde vrij lang voordat hij weer op temperatuur was waarbij ik de schuiven erg ver open moest zetten. Eigenlijk niet gek, want hoe meer vlees hoe meer energie er nodig is om hem op te warmen. Doordat de Q ook zo vol lag was de rooster thermometer ook niet meer nauwkeurig, dus de dome maar aangehouden.
Na 3.5 uur was de bark dan eindelijk goed. Toen alles lekker inpakken en dat was wel een klusje. 20 minuten later konden ze er weer op. De inpak fase duurde ook weer wat langer dan normaal maar vooruit. Die tijd haalde ik weer in door na het uitpakken direct af te lakken en na een half uur waren ze dan eindelijk klaar. 12.15 er op en 18.30 etenstijd.
Het viel erg in de smaak en het ging allemaal op. De laatste kg wel op karakter maar ze vonden het zonden om te laten liggen. Ze vonden het zelfs lekkerder dan in een restaurant.
Uit mijn eigen kritisch oogpunt kon het beter. Vond hem zelf wat droog, maar doordat de Q zo vol lag was het ene stuk het andere niet. Uit het ene stuk viel het botje er zo af waarbij het andere stuk ze nog wel vast zaten.
Al met al was het wel wat werk, maar doordat iedereen het zo lekker vond gaf het veel voldoening. Maar voorlopig ben ik wel even klaar met low and slow gerechten. Tijd voor een beer can chicken
Dit keer voor 5 man 6 kg buik spareribs gekocht. Waarbij ik hetzelfde recept als vorige keer heb aangehouden.
Dus de Q lekker aangestoken en naar 120 graden gebracht. Toen de spareribs er op en de temperatuur zakte als een baksteen. Het duurde vrij lang voordat hij weer op temperatuur was waarbij ik de schuiven erg ver open moest zetten. Eigenlijk niet gek, want hoe meer vlees hoe meer energie er nodig is om hem op te warmen. Doordat de Q ook zo vol lag was de rooster thermometer ook niet meer nauwkeurig, dus de dome maar aangehouden.
Na 3.5 uur was de bark dan eindelijk goed. Toen alles lekker inpakken en dat was wel een klusje. 20 minuten later konden ze er weer op. De inpak fase duurde ook weer wat langer dan normaal maar vooruit. Die tijd haalde ik weer in door na het uitpakken direct af te lakken en na een half uur waren ze dan eindelijk klaar. 12.15 er op en 18.30 etenstijd.
Het viel erg in de smaak en het ging allemaal op. De laatste kg wel op karakter maar ze vonden het zonden om te laten liggen. Ze vonden het zelfs lekkerder dan in een restaurant.
Uit mijn eigen kritisch oogpunt kon het beter. Vond hem zelf wat droog, maar doordat de Q zo vol lag was het ene stuk het andere niet. Uit het ene stuk viel het botje er zo af waarbij het andere stuk ze nog wel vast zaten.
Al met al was het wel wat werk, maar doordat iedereen het zo lekker vond gaf het veel voldoening. Maar voorlopig ben ik wel even klaar met low and slow gerechten. Tijd voor een beer can chicken
