Spareribs

[Arie de Knaller]

Ik had nog nooit spareribs gedaan, want hier thuis zijn er niet echt liefhebbers voor. ik had echter een pak "dikbevleesde ribben" van Beef & Steak cadeau gehad van een oud-collega, dus ik moest er aan geloven.

Ik wilde de "Easterwood-methode" gebruiken (dus zonder inpakken), maar dat ging niet helemaal goed (te lage temperatuur, daarom in "low & slow" en niet "high & fast"). Als rub heb ik de "Pork Powder" van Don Marco's gebruikt, met een "Jack Daniel's Honey Glaze" als lak. Aangezien ik een Weber 47 compact kettle heb was het een beetje een uitdaging, maar ik heb zo'n Ikea-rekje en dan gaat het goed.

Vervolgens de ribben ontvliezen, doorsnijden, rubben, en daarna weer even terug in de koelkast. De grill aangemaakt, beetje appelhout erbij gedaan voor de rook (tip voor mezelf: rookhout mag wat later gaan raken in plaats van "NU METEEN!") en daarna de ribben er op. Uiteraard kreeg ik te maken met een "stall" zo rond de 65C (dat schijnt vaker te gebeuren) maar toen het weer begon op te lopen de lak er op, wat nog best een uitdaging is met zo'n Ikea-rekje met dikke ribben:

Na een tijdje heb ik één van de ribben er af gehaald, maar eigenlijk had die langer moeten doorgaren, maar ik zit hier met iemand die nauwkeurig insuline moet reguleren, dus ik had vandaag weinig keuze. De tweede rib heb ik daarna ook nog boven directe hitte gehad om de temperatuur op te laten lopen, maar dat is zeker geen aanrader.

Over de bast (of "bark" als je dat liever hebt) was ik erg tevreden, over de laklaag ook, en de smaakcombinatie is erg goed, maar de ribben zelf hadden een stuk malser gekund. Of ik het zeer snel zal gaan herhalen weet ik nog niet. Als ik dat ga doen: meer brandstof op de grill, eerder beginnen met grillen en vooral ook langzamer.

 

[mamajolijn]

Jammer dat de ribbetjes niet uitpakte zoals je gehoopt had! Misschien in de toekomst een andere methode gebruiken? (ik ben zelf fan van low&slow, maar dan moet je wel de tijd hebben. En tijd is wel belangrijk als het op insuline aankomt, dat is lastig regelen met een bbq.

Wie weet wat de toekomst brengt, je zal vast nog een hoop ander lekkers maken.

 

[Arie de Knaller]

Jammer dat de ribbetjes niet uitpakte zoals je gehoopt had! Misschien in de toekomst een andere methode gebruiken? (ik ben zelf fan van low&slow, maar dan moet je wel de tijd hebben. En tijd is wel belangrijk als het op insuline aankomt, dat is lastig regelen met een bbq.

Wie weet wat de toekomst brengt, je zal vast nog een hoop ander lekkers maken.

Als de slager weer terug is van vakantie, dan ga ik een keer bij hem langs om een kleiner stukje te kopen en dan ga ik het ongetwijfeld wel weer een keer proberen. De smaak was erg goed, maar volgende keer wil ik echt dat het vlees van het bot af valt.

 

[mamajolijn]

Als de slager weer terug is van vakantie, dan ga ik een keer bij hem langs om een kleiner stukje te kopen en dan ga ik het ongetwijfeld wel weer een keer proberen. De smaak was erg goed, maar volgende keer wil ik echt dat het vlees van het bot af valt.

Dan kan ik je de 3-2-1 methode aanraden. Niet in uren, maar in temp: ribben in de rub en bbq 100-110 graden en dan de ribben garen tto 70 graden. Dan inpakken om te stomen met iets van boter, rietsuiker, honing, ketjap, appelsap (gebruik wat je lekker vindt) en doorgaren tot ongeveer 93 graden (prikken om malsheid te bepalen). Uitpakken en 30-60 minuten iedere 10 minuten aflakken met een lekkere glace/lak. Eet smakelijk! Wij hebben deze ribs vandaag weer gegeten op verzoek van dochterlief. In totaal was ik ongeveer 5 uur kwijt.

 

[In vuur en vlam]

Als je naar een tijdstip kunt werken die werkt icm insuline perikelen dan zijn ribben prima geschikt. 5,5 uur moet altijd lukken tot super mals en prima te timen. Gegarandeerd dat ze beter smaken!
Succes

 

[Zzzjon]

Klinkt inderdaad alsof je meer succes gaat bereiken met 321.

321 heb ik nog nooit op temperatuur gedaan.
Is met timing en prikken op gevoel nog altijd meer dan prima gelukt.

Dikke ribben heb je “fall of the bone” in minder dan 6 uur.
Is dus zeker goed te timen.

 

[Edwin84]

Deze ribben zijn een stuk dikker bevlees dan wat mijn eigen lokale slager onder dikbevleest schaart.

Wellicht dat deze net iets te dik zijn voor de Eastwood methode of net wat meer tijd en leidde dan nodig hebben

 

[Bart1978]

Jammer dat het resultaat wat tegenviel, maar al doende leert men. Ik bedenk me altijd dat men van teleurstellingen het meeste leert.
Volgende keer low&slow, lekker de tijd nemen. Als de ribs te vroeg klaar zijn, kan je ze makkelijk nog inpakken en in een oven op 65 graden warm houden. Zo garen ze niet verder, maar blijven wel warm en klaar om elk moment te serveren.

Juist de tijd die de ribben ingepakt op de bbq liggen, zorgt er voor dat het vlees mals en sappig wordt. De ribben worden dan gestoomd, bij de bereiding is dit naar mijn idee de belangrijkste fase.

Aan de dikte van de ribben te zien hadden deze makkelijk de 3-2-1 in uren kunnen doorbrengen op de bbq, lekker dik bevleesd.